این باتریها قادر به شارژ الکتریکی نبوده و یکبار استفاده و دشارژ می‌شوند. باتریهای غیر قابل شارژ، سلولهای خشک (باتری خشک) نیز نامیده می‌شوند. در باتری خشک معمولی، بر اثر واکنش ماده آند (قطب مثبت) (عنصر Zinc یا Alkaline یا Lithium یا Silver)و ماده کاتد (قطب منفی) (عنصر carbon یا chloride یا copper oxide یا iron disulfide یا manganese dioxide) با الکترولیتی که محیط بین آند و کاتد را در بر گرفته است، انرژی شیمیایی به انرژی الکتریکی تبدیل می‌شود.


پ.ن: متن بالا از ویکی پدیا هستش. باتری های قابل شارژ معمولا از انرژی الکتریکی برای ایجاد اختلاف پتاسنیل استفاده میکنن یا انرژی مغناتیس ولی باتری های خشک به علت شیمیایی بودن به قابل شارژ شدن مجدد نیستن. یا شارژ شدن مجدد اونا متحمل هزینه ای میشه که مقرون به صرفه نیست. مثلا فکر کن بخوای باتری قلمی رو باز کنی ماده داخلش رو تعویض کنی. قطعا صرفه با خرید جدیده. علت شارژ نشدن و ایجاد نکردن الکتریسیته دقیقا همینه