سلام
سوال خوبی پرسیدید. متاسفانه از اینگونه سوالات کمتر مطرح میشه.
مشکل اول و آخر خود، ما هستیم.
شاید بشه ریشه جواب رو در نیازهای ما جستجو کرد. هر کشور نیاز به یک سری محصولات هست که از نظر اهمیت دارای درجه بالایی هستند. مثل همین موشک و کشتی که هر کشور برای دفاع (مثل موشک) و پیشرفت و تجارت (مثل کشتی) به اون نیازمند هست.
اما موضوع اینجاست که آیا یک خودروی مناسب نیاز مردم یک جامعه نیست؟ البته که هست اما متاسفانه مسئولین این حوزه در یک جامعه اینچنینی، هنوز به طور صحیح این نیاز رو درک نکردند و بیشتر به منفعت خودشون فکر می کنند تا پیشرفت صنعت خودرو (متاسفانه خیلی ها در این مملکت منفعت طلب شدند) . اهمیت ندادن به تخصص نیروی جوان و طراحی های خلاقانه اونها و افت کیفیت خودروها با وجود افزایش قیمت اونها دلیل محکمی برای این حرف هست. خودروی پایتون رو به خاطر دارید؟ سرنوشت این خودرو چی شد...؟
همین مشکل "عدم درک نیازهای جامعه" رو میشه به حوزه های دیگه مثل کامپیوتر و اینترنت هم تعمیم داد.
علت دیگه ای هم که باعث پیشرفت کند یا حتی رکود و عقب نشینی ما هست اینه که متاسفانه خیلی از دانش ها یا در اختیار ما قرار نگرفتند و یا ما با بخشی از این دانش ها آشنا نیستیم.
موضوع دیگه ای که میشه بهش اشاره کرد این هست که متاسفانه ملت ما اصولا با "کار اصولی" رابطه خوبی ندارند. خیلی از تولیدات این کشور اصولی ساخته نمیشن. به این معنا که طرح و نقشه جامعی برای اونها وجود نداره و المان های دقت، ظرافت و کیفیت عالی در اونها به کار نرفته.
این دو مورد فکر می کنم علت العلل این مشکلات هستند. تنبلی ما ایرانی ها. ترس ما ایرانی ها. این دو مورد باعث بدبختی هر کشور هستند.

کی گفته نمیتونیم
میتونیم ولی خسته اییم خسته

جدا از شوخی

خب یه سری سیاست هایی هستش که میگه وقتی میتونیم از خارج بهترین کالا رو وارد کنیم برای چی دیگه ما بسازیمش؟ خب میخریم استفادش میکنیم!

خب نمیشه که همیشه مصرف کننده باشیم
پس میریم تو زمینه های دیگه سرمایه گذاری میکنیم که واجب تره و ازش عقب هستیم مثله همون موشک(سیستم دفاعی)
حالا اگه مسایل اصلیمون بر طرف شد میریم سراغ جزییات مثله همین ساخت ماشین

شبکه های اجتماعی هم بیشتر به فرهنگ اون مملکت بر میگرده
البته الان متاسفانه فرهنگ سازی نشده
باشد که به راه راست هدایت شویم

داداش اگه جملت هات رو بزاری کنار هم آرایه پارادوکس رو مشاهده می کنی!مثه :بود اما در میان ما نبود!
میتونیم اما نمیتونیم !ولی مثلا وقتی برای خدا میگیم:بود اما در میان ما نبود اینجا معنی معلوم میشه!ولی وقتی میگی میتونیم اما نمیتونیم اینجا معنی مشخص نمیشه!در اصل میتونیم بگیم کلا جریان بی معنیه!این سوال که براتون پیش اومده رو بهتره خودتون جوابشو بفهمید!من نمیگم شما از جملاتم بفهمید چی میگم!اینا یه مشت بهانس!مگه میشه یه کار ابرتر رو بتونیم اما یه کار کوچیک تر رو نتونیم!اینجاس که میگیم شاید اصن اون ابر رو هم ما انجام ندادیم!(اصن ما نبودیم)یکی دیگس!ما که پشت پرده ی این تئاتر رو نمیبینیم!موشک رو جامعه نساخت دولت ساخت !کشتی رو جامعه نساخت فکر جامعه نساخت دولت ساخت!دولت هم قسمتی از مردمان بودن ولی اینجا میتونیم بگیم عقل کل کیه؟کسی که اول به وجودش میاره و ما با اطلاعاتی اندک تیری در تاریکی میندازیم!میشیم عین بچه 3 ساله ای که چاقو دستشه و میخواد پرتغال رو ببره!از لحاظ کشتی هم کلا ما در رده جهانی نیستم!توی هر ناو انگلیسی حدود 300 هواپیما جا میگیره!حالا بقیشو دیگه خودتون حدس بزنید . . . !در مورد ماشین هم که باید بگم:اصن تا الان یه دونه ماشین طراحی شده توسط ایران نداشتیم!:| حتی tiba و rana و samand هم کار ایران نیست و پروژه های رد شده ی 10 سال پیش انگلیسین :| شبکه اجتماعی هم به قول آقا امین فرهنگ سازیه!و البته وجود سرمایه گذار :||| در نتیجه میتونیم بگیم ما هیچکاره ایم

جواب خیلی ساده هستش. کار دست مردم باشه خراب میشه. موشک و کشتی رو دولت و وزارت دفاع با بودجه خودش میسازه.
ولی صنعت خودرو که خصوصی شد و دست مردم تنگ نظر افتاد و الان به اینجا رسید. اینا میخوان با کمترین هزینه بیشترین قیمت رو از مردم بگیرن. مردم هم که اکثرا دسترسی به خودرو های دیگه ندارن. مجبور میشن از همین شرکت ها بخرن. توی خیلی از صنایع اینطوره. صنایع غذایی، گوشی همراه، اینترنت، لوازم خانگی و ... .
هر کدوم رو که نگاه بکنی میبینی یه سری آدم سودجو دارن مردم رو تیغ میزنن.
البته تقصیر خودمون هم هست. ما با خرید هامون بهشون فرصت اینکار رو میدیم.