اگه فعل مورد نظر به معنی به جای آوردن عملی بود یعنی انجام کاری باید از گزار استفاده شود ولی اگر به معنی قرار دادن چیزی در جایی بود باید از گذار استفاده کنیم.
سپاس گزار: به جای آوردن عمل سپاس گزاری است
سرمایه گذار: قرار دادن سرمایه در جایی.
طبق همین نکته تکلیف بزار و بذار هم مشخص میشه اگه بخوایم بگیم مطلب را جایی قرار بده باید بگیم بذار و اگه بخوایم بگیم مثلا اجازه بده برم باید بگیم بزار برم.
اینم یه مثال:
سرتو بذار رو شونه هام خوابت بگیره بزار تا آروم دل بی تابت بگیره...
منبع:Unicloob.ir