من کارشناسی ناپیوسته کامپیوتر دولتی مرکز یکی از استان ها خوندم. کاردانی هم دولتی بودم
بهترین پاسخی که میتونم بهت بدم. اینه که
اگه میخوای بهت بگم خوبه! پس برو تا لیسانس بعد بفهمی مث من! منم یه روزی برادرم بهم گفت ولی گوش نکردم.
اما اگه واقعیتش رو بخوای اینه
اگه الان که دبیرستان هستی. قول بدی به خودت نه ننه بابات که فقط و فقط تهران میتونی قبول بشی! برو چون اونجا هم درسه هم کاره هم مهارت و بهترین استادها لااقل از دید شهرستانی ها و مزه دانشگاه بودن رو تا حدی بیشتر از شهرستونی ها می چشی!
اما اگه میخوای ارشد و دکتری بخونی که واقعاً باید بگم ارزش مدرک تو ایران مثل قیمت دلار میمونه و فرداها معلوم نیست چقدر ارزش داشته باشه!(منظورم برای 3سال دیگه هست) الان که مدرک لیسانس و فوق و دکتری غیر از 4و5دانشگاه برتر ایران واقعاً کشک نمی ارزه! دیگه نمیدونم 4سال دیگه چه وضعی خواهد داشت کل آموزش عالی!
حالا اگه قصدت ارشد به بالا هست باید فقط تو دانشگاه های مادر که هرچی رنکینگش بهتر باشه امید به تحصیلات و آینده خوب بیشتر میشه!
مثلاً امیرکبیر نسبت به شیراز ارم واقعاً امید به کار و درآمدش بیشتره! حالا اگه یکی میخواد حرفای منو زیر سوال ببره
ایرادی نداره، امیدوارم اونطوری که میگه باشه!
حالا من 5تاپ سراسری(ریاضی) رو گفتم. شما فنی و حرفه ای رو بذار 5دانشگاه بدتر! چون فقط مثل آزاد وسعت پیدا کرده بهش میگن دانشگاه فنی و حرفه ای کشور خخخخ.
بعضیاش اندازه یه مدرسه و بعضیاش هم اندازه دانشکده یکی از دانشگاه های برتر ایرانه!
استاد که اصلاً نداره ینی همه حق التدریس هستن و 90% شون اصلاً تعهدی نسبت به یاددادن ندارن اینا فوق لیسانس دانشگاه های شهرستان هستن که اساتید محترم دانشگاه رو تشکیل میدن. ینی اساساً اگه از یه استاد فنی و حرفه ای بپرسی کجا درس خوندی چپ چپ نگات میکنه یه جواب سربالا میده!
ولی اگه جای خوب درس خونده باشه همون اول ترم بهتون میگه اونم با آب و تاب!
ببخشید طولانی نوشتم تبلیغ نباشه سرعت تایپ کردنم با فکر کردنم برابری میکنه ;
ضمناً وقتم رو هم سر راه گیر آوردم برعکس ملت ایران
))